چگونه محيط مدرسه خود را با نشاط کنيم

- تلاش در وقت گذاري و رسيدگي به خود : کمک به رفع نيازهاي ديگران بدون شناسايي و ي نيازهاي فرد نا ممکن است . بايد فرد توجه کند که چه کارهايي او را خوشحال مي کند ، سپس وقت کافي براي انجام دادن آنها در نظر بگيرد .
-سرمايه گذاري در روابط نزديک و صميمانه : بايد هر فرد وقت و محبت خود را به اشخاصي که دوست دارد هديه دهد.
-تلاش در به انجام رساندن کارها مورد علاقه : هر فرد بايد ، دنبال مبارزه طلبي هايي بگردد که به ي نياز خود براي انجام دادن کارهاي داراي معني و هدف از نظر خود کمک مي کند . هم چنين بايد از فرصت هاي نامنتظر براي آزمون چيزها و کارهاي متفاوت استفاده کند .
-دادن نيرو و انرژي به خود : رسيدگي به وضع سلامت جسماني براي مراقبت از سلامت روان اهميت دارد .
-پرهيز از افراط و تفريط : روحيه همه گاهي قوي و گاهي ضعيف مي شود . ولي بايد سعي کرد که به نوعي حالت تعادل يا حد وسط رسيد.
-خوش بين بودن : اگر فرد همواره در پي آن باشد که ببيند در زندگي چه کمبودهايي دارد ، آن عيبها را خواهد يافت و احساسش نسبت  به خود از آنچه هست بدتر خواهد شد . بايد فرد به دنبال جنبه هاي و جلوه هاي مثبت زندگي خود بگردد.
-نوع دوستي : نيکي کردن به ديگران ممکن است باعث شود فرد احساس خوبي و شادي کند . نوع دوستي ، کمک يا بخشش به ديگران بدون توجه به نفع شخصي ، احساس احترام به خود را افزايش مي دهد . نوع دوستي , هم چنين ممکن است به کاهش فشارهاي روحي و جسمي بينجامد و از سلامت و تندرستي فرد محافظت کند . بيشتر ما افرادي نوع دوست هستيم . ما تا آنجا که توان داشته باشيم به امور خيريه کمک مي کنيم ، براي کمک به سالمندن يا از کار افتادگان داوطلب مي شويم ، به افراد بي سواد خواندن و نوشتن ياد مي دهيم و يا آماده ايم به عنوان برادر يا خواهر بزرگتر کودکان و نوجوانان نيازمند عمل کنيم . دليل عمده انجام دادن اين کارها آن است که ما صميمانه مي خواهيم به ديگران ياري دهيم.
احسان و بخشش به همان اندازه که به دريافت کنندگان کمک ميکند ، براي بخشندگان هم مفيد است . بسياري از افرادي که براي انجام دادن امور خير داوطلب مي شوند از نوعي احساس سرشار از عافيت خبر مي دهند که به ( نشاط کمک کنندگان ) مشهور شده است . اين حالت ، نوعي احساس آرامش و رهايي از استرس ، افزايش انرژي ، گرمي ، افزايش احساس با ارزش بودن و حتي کاهش احساس درد و ناراحتي را شامل مي شود .
هانس سلامي (Hans selye) بنيانگذار پژوهش در زمينه استرس ، همکاري با ديگران به خاطر خود را با عنوان ( خودخواهي نوع دوستانه ) توصيف کرده است که ما از طريق آن ، با کمک به ديگران براي تامين نيازهايشان ، نيازهاي خود را نيز برآورده مي کنيم . اين مفهوم در واقع تعبير جديدي از قانون اخلاق طلائي مشهور است ( با ديگران همچنان رفتار کن که ميل داري آنان با تو رفتار کنند ) تفاوت مهم در آن است که شما با ابزار دوستي و کمک کردن به همسايه خود ، محبت و کمک او را به سوي خود جلب مي کنيد .
-شوخ طبعي: شوخ طبعي و مزاح ، که به ما اجازه مي دهد ترسها و ديگر احساسات منفي خود را بدون ايجاد ناراحتي براي خودمان يا ديگران بيان کنيم. يکي از سالمترين راه هاي مقابله با فراز و نشيب هاي زندگي است . بنابراين دکتر ويليام فراي (Williamfry) استاد دانشگاه استانفورد که تاثير هاي خنده و شوخي را بر سلامت جسمي و روحي به مدت 3 سال مورد بررسي قرار داد ، خنده در هر روز به اندازه 10 دقيقه ورزش قايق سواري و پارو زدن براي کار کردن قلب و عروق بدن مفيد است . همچنين باعث تغيير شکل امواج مغزي و ضرب آهنگ تنفس مي شود ، از احساس درد مي کاهد ترشح هورمون هاي مربوط به استرس را کاهش مي دهد و با افزايش فعاليت سلولهاي کشنده طبيعي بتعث تقويت ايمني بدن در مقابل بيماري ها مي گردد .
شوخي و خنده روش هايي براي بيان عواطف صادقانه ، غلبه بر ترس و ترديد و برقراري ارتباط با ديگران است . حتي در زمان ابتلا به بيماري هاي درمان ناپذير و مرگ بار ، شوخي مي تواند به افراد کمک کند که روزهاي آخر زندگي خود را با شادي و نشاط سپري کنند . فايده ديگر شوخي کمک به فرو نشاندن خشم و عصبانيت است ، تقريبا امکان ندارد که انسان هم بخندد و هم عصباني بماند.
-داشتن روابط اجتماعي: برقرار کردن ارتباط با ديگران به بهبود سلامت جسمي و رواني کمک مي کند ، داشتن روابط گروهي با کاهش هورمون هاي مربوط به استرس به حفظ تندرستي ياري مي رسانند .

-حفظ سلامت جسم : نگه داشتن سلامت بدن ، به وسيله ورزش و تغذيه صحيح ، به سلامت فکر و روان کمک مي کند . علت اين موضوع آن است که ورزش ميزان بعضي مواد شيميائي موجود در مغز را تغيير مي دهد و جريان خون و جذب اکسيژن را مي افزايد . اين تغييرات مي تواند بر دستگاه اعصاب مرکزي اثر گذارند و دگرگوني خوشايندي را در احساس و حال فرد به وجود آورند . ورزش همچنين به ايجاد تغييرات رواني تدريجي مي انجامد . فعاليت بدني به خودي خود مي تواند در ذهن انسان را از تمرکز به افکار مزاحم و آزار دهنده باز دارد . کساني که به طور مرتب ورزش مي کنند به نوعي احساس مهارت و تسلط بر خود دست مي يابند و عصبانيت و نگراني خود را با حرکات ورزشي تخليه مي کنند .
اين تغييرات در امر تغذيه صحيح نيز ايجاد مي شود داشتن چندين وعره غذايي کم حجم ولي مغذي و همچنين استفاده صحيح از مواد غذايي از جمله عوامل تاثير گذار بر روان هستند .

براي شاد بودن و شاد زندگي کردن  نيازمند رفتارهائي مناسب و موثر هستيم تا بتوانيم در ديگران نفوذ کرده و چهره اي مشخص و شاد را نشانه خود قرار دهيم .

1- هميشه چهره خندان و متبسم را در نگاه و صورت خود داشته باشيم .

2- در معاشرت با اطرافيان ،  با احساس و شاداب باشيم .

3- رفتارهاي مثبت را برجسته و به آنها توجه نماييم .

4- از کلمات محبت آميز و خودماني در سخنان خود استفاده کنيم .

5- کبرو غرور بي جا نداشته باشيم وخود را برتر از ديگران ندانيم .

6- ديگران را دعوت به لبخند و شادي نماييم .

7- برنامه هاي شاد در ساعات تفريح و استراحت خود داشته باشيم .

8 – سعي در ايجاد فضاي سبز در منزل ومکان زندگي خود داشته باشيم . ( استفاده از گلهاي زيبا  و معطر محيط زندگي را باطراوت و آدمي را شاد مي نمايد)

عصري که ما در آن زندگي مي کنيم به کلي متفاوت از زمان هاي گذشته است پديده هاي جديد متنوع و به هم پيچيده آنچنان فراوان و نو به نو شده اند که دانايي ها، توانايي ها و امکانات را اجتناب ناپذير مي کند. البته اين دانستني ها و مهارت ها بايد قادر باشند امنيت رواني و احساس زيبايي دوستي را در مواجهه با مشکلات زندگي تضمين کند. در روند استفاده از امکانات در راه مقابله منطقي و فراگير مسايل دنياي جديد به خصوص نگرش هاي جوانان بايد از اصول بهداشت رواني استفاده نمود، چرا که نوجوانان ما نيازمند فضاي شاد براي شاداب زيستن هستند. در شرايطي که اکثر منازل در مناطق شهري تبديل به آپارتمان هاي کوچک و تاريک و به دور از فضاهاي بازي و حرکتي براي کودکان است حداقل کاري که مي توان در تامين بهداشت جسمي و روحي آنان داشته باشيم ايجاد فضاي مفرح و شادي بخش در مدرسه است چرا که دانش آموزان چندين ساعت از روز را در مدرسه مي گذرانند و اگر فضاسازي مناسبي در مدارس انجام شود مسلما به شاد زيستن فرزندان خود کمک بسيار مهمي خواهيم کرد.

با توجه به اينکه جامعه ي فردا را فرزندان امروز ما اداره خواهند کرد.اگر خوب تعليم بيابند و خدايي تربيت شوند جامعه نيز شاداب ومنظم و خوشبخت و سالم خواهدبود.درغير اين صورت هيچ اميدي نمي توانيم داشته باشيم .با اين حال شکي نيست که در امر به سازي ميهن اسلامي مان بايد پيش از هرچيز و بيش از همه چيز به مسئله آموزش و پرورش و تعليم و تربيت اهميت بدهيم.

براى اين که سلامت جسمانى و روانى کودکان، دانش آموزان، اطرافيان و خودمان حفظ شود، بايد سعى کنيم با شناسايى عوامل مؤثر بر شادى، موجبات تقويت عوامل مثبت و تقليل عوامل منفى مؤثر بر شادى را فراهم کنيم.
از آن جا که شادى بزرگ ترها عامل مؤثر در شادى و نشاط کودکان است و اوليا و مربيان غمگين نمى توانند فرزندان و دانش آموزانى شاد تربيت کنند، از اين رو با ارائه نظام اعتقادى درست براى دستيابى به شادى، مى توان به افزايش شادى در ميان افراد جامعه کمک کرد. به اين ترتيب مردم مى توانند تغييرى مثبت در زندگى خود به وجود آورند، احساس پيشرفت و لذت در زندگى داشته باشند و به شادى و مسرت دائمى دست يابند و فقط در اين صورت است که مى توانند شادى و مسرت را در وجود کودکانشان نيز پرورش دهند.

لذا سيراب نشدن فرزندان از محبت و عاطفه کافي، عدم تعادل روحي و رواني را به‌دنبال دارد، نا آشنايي خانواده‌ها به روش‌هاي مؤثر تعليم و تربيت را مي‌توان با آموزش احساس مسؤوليت در برابر خود، خانواده، واقع بيني توام با نگرش مثبت، تقويت روحيه همکاري و کار گروهي، آموزش مهارتهاي زندگي، تقويت مهارت ادراکي، و. به کمک کليه دست‌اندرکاران محيط آموزش تا حدود زيادي حل کرد تا نهايتا محيطي شاداب، سازنده، قانونمند ايجاد شود و نتيجتا فرزنداني مفيد، هدفمند و کاربردي به بار آيد.

دانش‌آموزان مهم‌ترين رکن نظام آموزش و پرورش هر کشوري محسوب مي‌شوند.

عواملي که مي‌تواند اين سرمايه ملي را براي رشد بهينه و کيفي آماده سازد، مهارت‌هاي رفتاري است که در محيط آموخته مي‌شود نه فقط محفوظات علمي.

مدارس تامين‌کننده نيروي کيفي جامعه‌اند و نه فقط تامين‌کننده کميتي از خيل عظيم نيروي انساني که به‌عنوان تحصيل کرده روانه جامعه مي‌شوند. پس شناسايي و ايجاد زمينه براي رشد خصايل ممتاز بشري، اولين دغدغه دست اندرکاران تعليم و تربيت در کليه فعاليت‌هاي علمي يا فرهنگي است که بايد با تمام وجود خود را وقف ايفاي اين وظيفه سنگين کنند.

نشاط و شادابي در مدرسه باعث رشد و تکامل همه ابعاد وجودي يک دانش‌آموز در بعد جسماني، شناختي، عاطفي، اخلاقي و معنوي مي‌شود. چنانچه يک بعد از اين ابعاد دچار صدمه شود و يا مورد غفلت و فراموشي قرار گيرد، دانش‌آموز به توانايي‌ها و شايستگي‌هاي کامل دست نخواهد يافت.

اين وظيفه مسئولين تعليم و تربيت است که شرايطي را فراهم آورند تا تمام نيازهاي او تامين شود.

شاد زيستن براي کودک به همان اندازه مهم است که تغديه خوب، محبت کردن و حفاظت از او اهميت دارد، زيرا سلامت روحي و رواني و فيزيکي و جسماني او را تامين مي‌کند.
نرخ شادي و خنده در مدارس ما بسيار پايين است. ميزان شيوع خنده و توسعه فضاي فرح بخش در آموزشگاه‌ها مورد بي‌مهري قرار گرفته است.

در جامعه و مدرسه فاقد شادي، سخن‌گفتن از شادي قدري مشکل خواهد بود. يکي از مشکلات هر جامعه غفلت از شادي و نشاط و در نتيجه افزايش بيماري‌هاي مختلف رواني از قبيل اضطراب و افسردگي است. با شادي و نشاط زندگي معنا پيدا مي‌کند و در پرتو آن دانش‌آموزان خصوصاً در دوران نوجواني و جواني مي‌توانند خود را ساخته و قله‌هاي سلوک و پله‌هاي ترقي را چالاکانه بپيمايند. جامعه زنده و پويا جامعه‌اي است که عناصر شادي‌آفرين در آن فراوان باشد.

در گذشته به‌نظر مي‌رسيد که وظيفه آموزش و پرورش توليد عده‌اي فارغ التحصيل است که فقط بتوانند امرار معاش کنند اما چنين مي‌نمايد که در قرن جديد نظام‌هاي آموزش و پرورش اين مرحله را پشت سر گذاشته و سرلوحه تعليم و تربيت در يک جمله خلاصه شده است؛ « شوق زندگي کردن را به دانش‌آموزان بياموزيم». پس بايد معتقد باشيم که درحقيقت رشد پايدار ما در گرو شادي پايدار است.

 بيان مسأله

در آموزش و پرورش مدرن افزون بر مهارت هاي خواندن، حساب کردن و نوشتن نيازهاي جديدي در قالب کسب مهارت زيستن و حل مسئله وچگونگي رويارويي با چالش هاي هزاره سوم مطرح شده است پژوهش ها حاکي از آن است که فرايند تعليم و تربيت فعال متخصص وجود شور و طرب، نياز و جوشش، تلاش و پشتکار  و نشاط در همه ي ابعاد آن است چرا که هر گونه ارتباط و تعليمي که بدون روح تحرک، پويايي و شادي و نشاط باشد به شکست منتهي مي گردد. شادي يکي از نيازهاي اساسي انسان و لازمه زندگي اوست. پيامبر اکرم مي فرمايند بازي کنيد و شاد باشيد همانا من ناراحتم که در دين شما خستگي و بي نشاطي ديده شود.

فورديکسون (1998) اظهار داشته است که شادماني و سرور قسمتي از شادکامي است که منجر به بازي و سرگرمي شده و امکان توسعه مهارت هاي جسمي اجتماعي و ذهني را فراهم مي سازد و علاقه منجر به اکتشاف و افزايش معلومات مي گردد. مدرسه شاد مي تواند شوق زندگي را به دانش آموزان هديه دهد.

تحقق اهداف متعالي آموزش و پرورش و وم توجه به روحيات و ويژگي هاي نسل دانش آموز ايجاب مي کند که اداره امور مدارس مبتني بر افزايش قدرت تصميم گيري استقلال نسبي انعطاف پذيري و روش هاي غير متمرکز و مشارکت جويانه باشد تا بتواند فضاي عمومي مدرسه را پويا پرنشاط و فعال نموده و توانمندي ها و خلاقيت هاي مديران معلمان و دانش آموزان را به خوبي شکوفا و متجلي سازد. (ص 6 آيين نامه هاي اجرايي مدارس)

علم به مطالب بيان شده باعث تقويت مسئولين آموزش و پرورش از جنبه تئوريکي مي شود. اما مسأله اين است که اين مباني تئوريکي کمتر عملي مي شود. شاهد اين مدعا دانش آموزان است که در مدرسه با نگاههاي مکرر به ساعت منتظر پايان ساعت مدرسه و رهايي از آن هستند. توجه به اين نکته وم تجديد نظر در شيوة ادارة مدرسه و برنامه هاي آن را به ما گوشزد مي کند. بنابراين هر يک از ما مم به ارائه برنامه هايي جهت شاد کردن محيط مدرسه براي دانش آموزان هستيم تا شوق حضور در محيط شاد مدرسه را در دانش آموزان ايجاد کنيم تا بدينوسيله به ارتقا سطح کيفي تعليم و تربيت کمک نماييم.

دانش‌آموزان مدارس ما به جاي لذت دوران کودکي و فراگيري مهارت‌هاي زندگي مجبورند براي گذراندن دوران تحصيلات عمومي و گرفتن مدرک، مسيري طاقت‌فرسا را آن هم غالبا با بي‌رغبتي طي کنند. اين در حالي است که در کشورهاي توسعه‌يافته، فرد شادترين لحظات زندگي خود را در مدرسه مي‌گذراند و نه تنها با مدرسه احساس بيگانگي نمي‌کند بلکه بخش عمده‌اي از زندگي اجتماعي خود را در آنجا تجربه مي‌کند. اما اشکال در چيست و چه عيبي در نظام آموزشي ما وجود دارد که مدارس را براي بچه‌ها خسته‌کننده کرده تا از هر فرصتي براي تعطيل‌کردن و به عبارتي گريزان‌بودن از درس و مدرسه استقبال كنند. سال‌هاست که بحث بازنگري در شيوه و نظام آموزش‌و‌پرورش، چه از نظر محتواي کتب درسي و چه از نظر ساختار و برنامه‌هاي آموزشي و اداري مطرح است، اما اين تغييرات گوناگون نتوانسته مدرسه را براي دانش‌آموزان به محيطي جذاب و مفيد و شاد تبديل کند. از نظر نگارنده، عواملي وجود دارد که بدون شک مانع ايجاد و نهادينه‌شدن نشاط و سرخوشي در دانش‌آموزان مي‌شوند که مي‌توان با شناخت و تعديل آنها اين دغدغه را برطرف كرد.
سنگين و حجيم‌بودن کتاب‌هاي درسي دانش‌آموزان در تمام مقاطع که علاوه بر ايجاد خستگي و ددگي دانش‌آموزان، عملا فرصتي براي آموزش عميق مطالب باقي نمي‌گذارد. محيط خشک و بدون جذبه مدرسه، ساختمان فرسوده و تزئينات و رنگ‌آميزي نامناسب و نورگيرنبودن کلاس‌هاي مدرسه، تدريس به شيوه‌هاي عموما سنتي، معلم‌محوري، اام پذيرش بي‌چون‌و‌چراي دانش‌آموز، عدم تعامل دوجانبه معلم و دانش‌آموز در فرايند کلاس که موجب بي‌حوصلگي و خستگي زودرس مي‌شود. رابطه غيرصميمي و خشک بين معلم و دانش‌آموز و اام به انجام تکاليف سنگين و بي‌توجهي به نظرات و احساسات آنها، مسئله تنبيه بدني در برخي کلاس‌هاي درس که هرازگاهي اخباري از برخورد خشن معلم با دانش‌آموزان شنيده مي‌شود. همچنين از ديگر عواملي که موجب عدم رغبت دانش‌آموزان براي حضور در کلاس‌ها و بي‌علاقگي آنها به مدارس مي‌شود، برگزاري کلاس‌هاي صبح زود است که علاوه بر تأثيراتي که بر سلامتي بچه‌ها دارد، آنها را از مدرسه بيزار مي‌کند. همچنين ايجاد استرس و اضطراب ناشي از روش‌هاي نادرست آموزشي و محيط مدرسه موجب بي‌انگيزگي دانش‌آموزان براي حضوري شاداب در مدرسه مي‌شود.                                         
براي دست‌يابي به تحقق آرمان‌هاي مربوط به شاداب‌سازي مدارس بايد تحولات جدي در نگرش مديران و مسئولان نظام آموزش‌و‌پرورش ايجاد كرد. در واقع شاداب‌سازي مدارس را بايد در ابعاد ظاهري و ابعاد معنوي جست‌وجو کرد. با توجه به اينکه جامعه فردا را فرزندان امروز ما اداره خواهند کرد، اگر خوب تعليم بيابند و تربيت شوند جامعه نيز شاداب و منظم و خوشبخت و سالم خواهد بود. در غير اين صورت، هيچ اميدي نيست. براي اينکه سلامت جسماني و رواني دانش‌آموزان حفظ شود، بايد سعي کنيم با شناسايي عوامل مؤثر بر شادي، موجبات تقويت عوامل مثبت و تقليل عوامل منفي مؤثر بر شادي را فراهم کنيم. از آنجا که شادي بزرگ‌ترها عامل مؤثر در شادي و نشاط کودکان است و اوليا و مربيان غمگين نمي‌توانند فرزندان و دانش‌آموزاني شاد تربيت کنند، از اين‌رو با ارائه نظام اعتقادي براي دستيابي به شادي، مي‌توان به افزايش شادي در ميان افراد جامعه کمک کرد. به اين ترتيب، مردم مي‌توانند تغييري مثبت در زندگي خود به وجود آورند، احساس پيشرفت و لذت در زندگي داشته باشند و به شادي و مسرت دائمي دست يابند و فقط در اين صورت است که مي‌توانند شادي و مسرت را در وجود کودکان خود نيز پرورش دهند.
شادزيستن براي کودک به همان اندازه مهم است که تغديه خوب، محبت‌کردن و حفاظت از او اهميت دارد، زيرا سلامت روحي و رواني و فيزيکي و جسماني او را تأمين مي‌کند. نرخ شادي و خنده در مدارس ما بسيار پايين است. ميزان شيوع خنده و توسعه فضاي فرح‌بخش در آموزشگاه‌ها کم است. يکي از مشکلات هر جامعه غفلت از شادي و نشاط و در نتيجه افزايش بيماري‌هاي مختلف رواني از قبيل اضطراب و افسردگي است. در گذشته به‌نظر مي‌رسيد که وظيفه آموزش‌و‌پرورش توليد عده‌اي فارغ‌التحصيل است که فقط بتوانند امرار معاش کنند، اما امروزه کارکرد نظام‌هاي آموزش‌و‌پرورش علاوه برکسب مهارت‌هاي خواندن و نوشتن، کسب مهارت زيستن و حل مسئله و چگونگي رويارويي با چالش‌هاي هزاره سوم را دربر دارد و سرلوحه تعليم و تربيت در يک جمله خلاصه شده است: «شوق زندگي‌کردن را به دانش‌آموزان بياموزيم». ولي بايد معتقد باشيم که درحقيقت رشد پايدار ما در گرو شادي پايدار است. در دنياي پراضطراب و پرتلاطم امروز، آرامش و داشتن خيالي آسوده، نعمتي است که همگان آرزوي آن را دارند. از امام باقر عليه‌السلام نقل است: «نزد خدا، عبادتي محبوب‌تر از شادکردن مؤمنان نيست». با اين گواهي‌هاي روشن از آموزه‌هاي ديني و نيز سيره ائمه، چرا محيط مدرسه براي دانش‌آموزان که بندگان پاک و خوب خدا هستند و مي‌توانند مؤمنان واقعي جامعه آينده باشند، محيطي شاد و بانشاط نباشد. مدرسه شاد مي‌تواند شوق زندگي را به دانش‌آموزان هديه دهد. روان‌شناسي به نام ديويد مايرز سلامت رواني فرد را در ميزان داشتن سرخوشي فرد مي‌داند و مي‌گويد «سرخوشي نوعي احساس امنيت است؛ احساس اينکه زندگي به طور کلي به‌خوبي مي‌گذرد». اين حالت خوشي و نشاط، آني و زودگذر نيست و داراي دوام نسبتا پايداري است که بستگي به عوامل متعددي دارد. دکتر ويليام فراي (استاد دانشگاه استانفورد) که تأثير‌هاي خنده و شوخي را بر سلامت جسمي و روحي به مدت سه سال  بررسي کرده است، مي‌گويد خنده در هر روز به اندازه 10 دقيقه ورزش قايق‌سواري و پاروزدن براي کارکردن قلب و عروق بدن مفيد است. همچنين باعث تغيير شکل امواج مغزي و ضرباهنگ تنفس مي‌شود، از احساس درد مي‌کاهد و ترشح هورمون‌هاي مربوط به استرس را کاهش مي‌دهد و با افزايش فعاليت سلول‌هاي مدافع موجب تقويت ايمني بدن در مقابل بيماري‌ها  مي‌شود.
ورزش و تغذيه مناسب، به سلامت فکر و روان کمک مي‌کند زيرا ورزش ميزان بعضي مواد شيميايي موجود در مغز را تغيير مي‌دهد و موجب افزايش جريان خون و جذب اکسيژن مي‌شود. اين تغييرات مي‌تواند بر دستگاه اعصاب مرکزي اثر گذاشته و تغييرات خوشايندي را در احساس و حال فرد به وجود آورند. فعاليت بدني به خودي خود مي‌تواند ذهن انسان را از تمرکز بر افکار مزاحم و آزاردهنده باز دارد. همچنين چهره خندان و متبسم، برجسته‌کردن رفتارهاي مثبت، به‌کاربردن کلمات محبت‌آميز در سخنان خود، دوري از خودخواهي و غرور، داشتن برنامه‌هاي شاد همراه ساعات تفريح و استراحت، استفاده از گل‌هاي زيبا و معطردر محيط زندگي از راه‌هاي شادي‌آفرين هستند.
معلم آهنگ و فضا و جو کلاس درس را تنظيم و برقرار مي‌كند. چنانچه قرار باشد که روح دانش‌آموز پرورش و رشد يابد، بايد اين روند از روح معلم آغاز شود. حال چنانچه روح معلم افسرده و ناتوان باشد، شانس ناچيزي براي تقويت و مراقبت از روح دانش‌آموزان وجود خواهد داشت. معلماني که حضور توانمند خود را هر روز در کلاس درس نمي‌توانند ارائه كنند، آنان از لحاظ انتقال فکر با دانش‌آموزان هماهنگ نيستند و براي پاسخ‌گويي به نيازهاي دانش‌آموزان آمادگي ندارند. هر معلم بايد با توجه به هر‌گونه نقص در درک و دريافت دانش‌آموز به‌عنوان نقصي در تدريس خود توجه  و تلاش کند تا در خود توانايي کشف روش‌هاي جديد را به وجود آورد. معلم بايد اين امکان را داشته باشد تا بهترين روش ممکن را انتخاب کند. هر درسي در ميان درس‌ها از اهميت ويژه‌اي برخوردار است و اگر شاگرد به ارزش آن درس آگاه شود، آن درس برايش معني‌دارتر مي‌شود.
هيچ نسخه‌اي براي توسعه و پرورش بي‌نقص يا يک مدرسه شاد و با روح و سرزنده وجود ندارد ولي مي‌شود راهکارهايي براي فعال‌کردن مدرسه و کلاس تدبير كرد تا شوق و انگيزه بيشتري در دانش‌آموزان به وجود آيد و نشاط بيشتري احساس شود. تشخيص اهميت مطالب غيرکلامي، توجه به زيبايي محيط آموزشگاه و کلاس‌هاي درس، برگزاري جشن‌ها و مراسم مذهبي، شاداب‌سازي ظاهري در مدارس، استفاده از قاريان با صوت و لحن زيبا در صبحگاه مدرسه به صورت زنده يا با استفاده از نوارهاي مناسب، استفاده از روش‌هاي فعال تدريس و تشويق‌کردن و ارزش‌گذاري براي ايجاد حس عزت و اعتمادبه‌نفس و در نتيجه احساس لذت و شادي از فعاليت، نمايش فيلم و اسلايد در مدرسه، تقويت فعاليت‌هاي هنري در مدرسه: گروه تئاتر- گروه سرود و همچنين پرهيز از بي‌انضباطي و بي‌عدالتي در مدرسه، تقويت اميد به آينده در دانش‌آموزان، بررسي عوامل مؤثر در افت تحصيلي و ترک تحصيل دانش‌آموزان، تقويت احترام متقابل بين دانش‌آموزان و ديگر کارکنان مدرسه، از عوامل مهم و تأثيرگذار است که بايد به اين موارد توجه شود.

عطاالدين قاسمي در گفتگو با خبرنگار شهرنيوز به مناسبت فرا رسيدن 15 اسفند روز ملي درختکاري و هفته منابع طبيعي با اشاره به اهميت مسئله درختکاري اظهار داشت: طبيعت مجموعه جامع و منسجمي بوده که با خلقت و فطرت انساني سازگار است.

وي افزود: طبيعت زيست سالمي را براي بشر فراهم کرده است، در بين مؤلفه‌هاي مهم طبيعت محيط‌ زيست در اولويت‌هاي نخست قرار داشته و از درجه اهميت بسيار بالايي برخوردار است، دست‌کاري در محيط‌زيست آثار مخرب فراواني را به بار خواهد آورد.

مديرکل امور اجتماعي و فرهنگي استانداري قم گفت: محيط‌زيست سالم خود را در فضايي سبز، شاداب و با نشاط نشان مي‌دهد، در حقيقت نعمت‌هاي خداوند متعال خود را در قالب طبيعت و محيط‌زيست سالم جلوه گري مي‌کند.

قاسمي با اشاره به نقش درخت و فضاي سبز در شادابي جامعه عنوان کرد: فرهنگ حفاظت از محيط‌ زيست صرف‌نظر از هر امر ديگري بايد در جامعه به نحو شايسته‌اي نهادينه شود، اگر مردم به حفظ و گسترش محيط‌زيست پايبند شوند بار مهمي از معضلات اين بخش از بين مي‌رود.

وي اضافه کرد: متأسفانه در دهه‌هاي اخير دستکاري و تخريب فراواني در محيط‌زيست کشور اتفاق افتاده است، بسياري از منابع طبيعي، جنگل و فضاي سبز کشور در سال‌هاي اخير از بين رفته است.

مديرکل امور اجتماعي و فرهنگي استانداري قم ادامه داد: زندگي سالم، بانشاط و شاداب جامعه درگرو داشتن محيط زيستي سالم و فضاي سبز توسعه‌يافته است، اهميت دادن به درختکاري نخستين شاخصه توجه به محيط‌زيست و فضاي سبز است.